Petrichor:
de geur na een regenbui
Wat is toch die kenmerkende geur in het bos na de regen?
Ken je dat? Die kenmerkende geur in het bos of op straat na een fikse regenbui? Dat noemen we Petrichor, afkomstig van het Griekse petra (steen) en ichor (het bloed van de goden). Maar wàt ruiken we dan precies?
Planten scheiden bepaalde stoffen (of vetzuren) uit, die zich ophopen in steen of aarde. Door het regenwater komen deze stoffen weer vrij in de lucht. Ook ruiken we geosmine. Deze moleculen worden geproduceerd door bacteriën uit de Streptomyces familie. Deze bacteriën slapen bij droogte, maar worden ineens actief bij regen, wat zorgt voor een boost aan geosmine. Wist je trouwens dat geosmine ook wordt gebruikt voor commerciële antibiotica en terug te vinden is in bieten?
Geur uit duizenden (of biljoenen)
Wij mensen zijn extreem gevoelig voor deze geur. We ruiken zelfs enkele geosmine-moleculen op een biljoen lucht-moleculen. Ook dieren hebben hier een neus voor. Neem bijvoorbeeld kamelen. Zij zouden geosmine op kilometers afstand in de woestijn kunnen ruiken. Dit is uiteraard handig om water (of een oase) te vinden in de droge omgeving. Dat kan ook een verklaring zijn waarom wij mensen deze geur uit duizenden herkennen. Het zit wellicht in onze genen, omdat voor onze voorouders het van essentieel belang was om te overleven.
Speuren na regen
Hoe ervaren honden dan de buitenwereld na een regenbui en meer specifiek: speurhonden? Ook zij reuken de geuren in het bos veel beter dan bij droge weersomstandigheden. Een extra voordeel is dat onze menselijke geur ook beter waar te nemen. Onze huidschilfers gedijen nu eenmaal beter in vochtige omstandigheden. Door de regen worden deze huidschilfers bovendien naar de grond geslagen, waardoor een meer compact spoor ontstaat. Een flinke hoosbui kan echter het spoor verstoren, omdat deze als het ware wegstroomt.
Lees meer artikelen
Meer weten over hondenopvoeding of -training? Lees ook vooral onze andere artikelen en blijf op de hoogte.
